Moja Bardotka

zdjęcie ze strony www.burdastyle.de

Burda 6/2011 model 122 oraz 123

Czerwcowa niestety już ubiegłoroczna Burda jest dla mnie źródłem letnich ciuszków do pracy, do domu i na wakacje. Jak zobaczyłam tę bardotkę to wiedziałam, że muszę ją mieć i mam. Szycie zakończyłam we wrześniu a może w sierpniu. Przymierzyłam i ...... i nie założyłam jej ani razu, bo.......   Bo moje wstrętne lustro pokazało i to i owo, i tu i tam. A do tych spodni uszytych zgodnie z propozycją Burdy z bawełnianej satyny figurę trzeba nieć no może nie idealną, ale co najmniej poprawną bez wystającej części brzusznej. Ale pocieszam się tym, iż do wiosny jest jeszcze trochę czasu, a jedno z  moich postanowień noworocznych to płaski brzuch. Co prawda na razie to tylko postanowienie, ale od poniedziałku (którego?) biorę się za ćwiczenia na mięśnie brzucha. A poza tym wymyśliłam do tego kompletu żółte baleriny, których jeszcze nie nabyłam w drodze kupna. Same przeszkody, prawda?

A może by tak słówko zachęty choćby od nieznajomego czy nieznajomej?

PS. Kolor bluzki i spodni jest zupełnie inny (cappucino) ale niestety u mnie w mieszkaniu jest ciemno mimo olbrzymiego okna, a flesh jak to flesh. No i nie jestem mistrzem fotografii, ale postaram się poprawić.